Halleluja

Vorige week maandag werden we verrast met een verzoek om een workshop te geven over de CPA (comprehensive peace agreement ) en HIV/AIDS in de Presbytarian Church. Het was al twee dagen eerder bekend bij onze ‘ teamleader and operations officer” en dan komen ze een uur van te voren aankakken met deze mededeling. Ik zag me al staan in de kerk al pratend over het gebruik van een regenjas en dat “ voor het zingen de kerk uit gaan” niet werkt??? Nu heb ik er een hekel aan om onvoorbereid een voorlichting te geven. Ik baalde als een stekker en heb dit dan ook even, op zijn Nederlands, laten merken. Het is naderhand allemaal goed gekomen, maar ik was er niet blij mee. Dan merk je dat er tussen het “UN police” personeel veel verschil is op het gebied van werkwijze.

Over zingen gesproken...toen Mike, Bhim (UN collega uit Nepal) en ik de kerk binnen kwamen lopen werden we overweldigd door het gezang van een koor. Er waren ongeveer driehonderd personen in de kerk en wij moesten samen met de locale Judge, de county commisioner, militaire observers en een handvol priester achter een stenen altaar gaan zitten. We hebben geloof ik wel twintig minuten zitten te luisteren naar het geluid van zware mannenstemmen gecombineerd met hoge vrouwenstemmen en Afrikaanse trommels. Het klonk geweldig. Tijdens de zang de armen in de lucht en bijbels of rubberen kaplaarzen (echt waar) boven hun hoofd. Toen het voorstellen van de gasten begon werd telkens Halleluja geroepen. Direct na het halleluja begonnen ze weer op die trommels te rammen en stond de hele kerk weer te zingen. Ik heb me moeten inhouden om ook niet een keer halleluja te roepen. Gewoon even tussendoor roepen en daarna weer de hele kerk inclusief trommels aan de gang. Prachtig. Mike en ik hebben al afgesproken om een dezer dagen naar de kerk te gaan om opnieuw naar het gezang met de trommels te luisteren. Misschien kunnen we dan ook een keer halleluja roepen……

Onze Pakistaanse teamleader heeft bijna een jaar in Sudan gewerkt en gaat ons deze week verlaten. Hij gaat naar huis en heeft daarom nog een afscheidfeestje gegeven. Het feestje was in het huis waar onze collega’s slapen. We waren uitgenodigd voor een BBQ met bier.
Tot nu klinkt het nog allemaal goed, maarrrrrr…..
Het lokale vlees wordt hier in de volle zon opgehangen en bespoten met insectenspray. Hiermee proberen ze te voorkomen dat er vliegeneitjes op worden gelegd die een redelijke invloed kunnen krijgen op je darmkanaal…….(maak hier maar een behoorlijke invloed van)
Een aantal collega’s komen uit Pakistaan en Nepal en daar eten ze geen koeien. Dus het werd lokaal geitenvlees met bot en vet. Er werd een roostertje te voorschijn gehaald, wat kolen in de fik gestoken en het feestje kon beginnen. Mike en ik hebben beiden wat stukjes vlees gegeten. Het zijn toch onze collega’s die elke dag dit soort vlees met rijst eten en je wilt hun toch ook niet beledigen. Als je dan op een stukje bot met vet zit te kauwen en dit probeert weg te spoelen met een warm Ethiopische brouwsel begin je jezelf toch af te vragen of geheelonthouder in combinatie met vegetariër niets voor je is…..Leve de Hollandse BBQ, zal ik dan maar zeggen.

Er zijn hier in Nasir niet veel blanken. Er is hier in Nasir al helemaal geen blanke die bijna twee meter is. Volgens onze tolk valt het nogal op als Mike en ik over de markt heen lopen. We horen dan meestal de kinderen kowasjaa zeggen. Kowasjaa betekent blanke man. Nu ben ik inmiddels bekend als de Dinka Kowasjaa , oftewel lange blanke man.Overal waar je loopt hoor je de kinderen fluisteren. Als je dan reageert door ze aan te kijken en kowasjaa terug te roepen hebben ze de grootste lol. Mike is de tella madjaak kowasjaa. Tella madjaak betekent geen probleem. Mike heeft hier een computertraining gegeven aan de Sudanese politie. Tijdens deze training heeft hij meerdere keren de woorden tella madjaak gebruikt. Dus als we ergens lopen krijgt hij steeds te horen Michael, tella madjaak. Ik denk dat we onze naamplaatjes maar veranderen in Tella madjaak Mike en Dinka kowasjaa Marcel.

Groeten uit Sudan

Dinka Kowasjaa Marcel.